Ένας από τους ακριβείς και κατατοπιστικούς ορισμούς είναι ο εξής:
‘…η επαναλαμβανόμενη και συνεχής προσπάθεια από ένα (ή πολλά άτομα) να βασανίσουν, εξουθενώσουν, καταπονήσουν, εμποδίσουν, εσκεμμένα προκαλέσουν την αντίδραση, εξαιρέσουν ή απομονώσουν το άλλο άτομο από το εργασιακό περιβάλλον.
Είναι εκείνη η μεταχείριση που προκαλεί, πιέζει, φοβίζει, υποτιμά και που μέσα από την επανάληψή της έχει συντριπτικά αποτελέσματα.’ (Brodsky, 1976)
Αυτό το συνθέτουν συμπεριφορές και στάσεις όπως:
Το να αγνοούνται οι γνώμες και οι απόψεις σου.
Το να σου γίνεται ανάθεση υπερβολικού φόρτου εργασίας.
Το να σου αποκρύπτει κάποιος πληροφορίες δίχως τις οποίες επηρεάζεται η απόδοσή σου.
Το να σου γίνεται ανάθεση εργασιών με αναίτια υψηλούς στόχους και μη ρεαλιστικές προθεσμίες.
Το να απαιτούν ή να σε ‘διατάζουν’ να κάνεις δουλειά που είναι πέρα και έξω από το αντικείμενό σου.
Το να σε αγνοούν ή να δέχεσαι εχθρική συμπεριφορά (π.χ. ψυχρότητα, επιθετική λεκτική ή μη-λεκτική συμπεριφορά).
Το να σε κουτσομπολεύουν.
Το να σε βρίζουν.
Το να γίνονται υποτιμητικά σχόλια γύρω από το άτομό σου (π.χ. τα χόμπι σου, το παρελθόν σου, την καταγωγή σου), τις στάσεις σου ή την προσωπική σου ζωή.
Το να σου αποσύρουν ‘αρμοδιότητες κλειδιά’ που έχουν να κάνουν άμεσα με το αντικείμενό σου και να σου τα υποκαθιστούν με ασήμαντα ή δυσάρεστα αντικείμενα.
Το να σε διορθώνουν επιδεικτικά, να σε ειρωνεύονται ή να σε υποτιμούν δημόσια.
Σύμφωνα με έρευνες τα άτομα ή οι οργανισμοί που συνήθως ασκούν αυτού του είδους μεταχείριση παρουσιάζουν τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
Πολύ υψηλή αίσθηση ανταγωνιστικότητας.
Απότομες και αιφνιδιαστικές αλλαγές συμπεριφοράς, δομών, προσδοκιών.
Κλίμα ανασφάλειας και συντήρησή του.
Προβολή δυνατού ‘μάτσο’ στιλ.
Δυσκίνητες και ιεραρχικές δομές και συγκεντρωτισμό.
Ο στόχος αποτελεί το πρώτο μέλημα αδιαφορώντας για τη διαδικασία του πώς αυτός θα επιτευχθεί – αίσθηση υποτίμησης του ανθρώπινου παράγοντα.
Χαμηλό επίπεδο συμμετοχής του προσωπικού ή χαμηλή αίσθηση συναδελφικότητας.
Έλλειψη μηχανισμών για την καίρια αντιμετώπιση κακομεταχείρισης στο χώρο εργασίας.
Αν αισθάνεστε ότι είστε αποδέκτης εργασιακής κακομεταχείρισης ή βίας ζητήστε οπωσδήποτε βοήθεια. Μιλήστε αρχικά σε έναν άνθρωπο που εμπιστεύεστε και που πιστεύετε ότι μπορεί να σας στηρίξει να βρείτε τη βοήθεια που ζητάτε.
Το να δείτε έναν καλό ψυχολόγο ή ειδικό σε θέματα εργασιακής κακομεταχείρισης είναι επίσης μια διαθέσιμη επιλογή που μπορεί να σας διευκολύνει στο να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε αυτό το θέμα και τις συνέπειές του για εσάς.
Πηγή: iatronet.gr