Η εικόνα που έχει το ανθρώπινο δυναμικό παγκοσμίως για την μετάβαση στην εξ αποστάσεως εργασία, αποτυπώνει μια νέα μελέτη της PwC “Upskilling Hopes & Fears” που πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή 32.500 εργαζόμενων σε 19 χώρες.
Αναλυτικάτερα, ποσοστό 60% ανησυχεί ότι η αυτοματοποίηση θέλει πολλές εργασίες σε κίνδυνο, το 48% πιστεύει ότι «η παραδοσιακή απασχόληση δεν θα συνεχίσει να υφίσταται στο μέλλον» και 39% αξιολογεί την πιθανότητα η εργασία τους να καταστεί παρωχημένη εντός 5 ετών.
Ποσοστό 40% των εργαζομένων αναφέρουν ότι οι ψηφιακές τους δεξιότητες βελτιώθηκαν στη διάρκεια της παρατεταμένης περιόδου του lockdown, και ισχυροποιήθηκαν ότι θα συνεχίσουν να επιδιώκουν την κατάθεση και την ανάπτυξη των δεξιοτήτων τους. Σε νέα 77% είναι έτοιμοι να αποκτήσουν νέες δεξιότητες ή να επανεκπαιδευτούν πλήρως και 74% αντιμετωπίζουν την κατάστασή τους ως ζήτημα ατομικής ευθύνης. Επίσης, το 80%είναι βέβαιο ότι θα καταφέρουν να προσαρμοστούν στις νέες τεχνολογίες που εισέρχονται στο εργασιακό χώρο, με ένα μεγάλο ποσοστό ερωτηθέντων στην Ινδία (69%) και στη Νότια Αφρική (66%) να αναφέρουν ότι είναι «πολύ» σίγουροι. Επιπλέον, το 49% των συμμετοχών εστιάζουν στη βελτίωση των επιχειρηματικών δεξιοτήτων τους με ενδιαφέρον για τη δημιουργία της δικής τους επιχείρησης.
Ποσοστό 50% των εργαζομένων αναφέρουν ότι αντιμετωπίζουν τις διακρίσεις στην εργασία, λόγω των οποίων έχασαν ευκαιρίες ανέλιξης ή κατάστασης. Σε ποσοστό 13% αναφέρονται ως αιτία την εθνικότητά τους ενώθηκαν το 14% των εργαζομένων έχουν υποστεί διάκριση βάσει φύλου, με τις γυναίκες να έχουν διπλωματική πιθανότητα να αναφέρουν διάκριση συγκριτικά με τους άνδρες τους. Σε ποσοστό 13% αναφέρουν διάκριση βάσει τάξης, με εκείνους που διαθέτουν μεταπτυχιακό και υψηλότερα προσόντα να εμφανίζονται μεγαλύτερες πιθανότητες προκαταλήψεως. Οι νεαρότερες ηλικίες αναφέρουν διάκριση βάσει ηλικίας σε παρόμοια ποσοστά με τους μεγαλύτερους.
Επιπλέον, σύμφωνα με την έρευνα, εμφανίζονται ανισότητες στην πρόσβαση στις ευκαιρίες αναβαθμίσεων δεξιοτήτων. Ενώ σε ποσοστό 46% τα άτομα που κατέχουν μεταπτυχιακά διπλώματα αναφέρουν ότι ο εργοδότης τους, τους προσφέρει πολλές ευκαιρίες να βελτιώσουν τις ψηφιακές δεξιότητές τους, αυτό ισχύει μόλις για το 28% των ατόμων με το απολυτήριο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Σε κλάδους όπως το λιανεμπόριο ή οι μεταφορές, το ποσοστό είναι 25% και 20% αντίστοιχα, ενώ στο τραπεζικό κλάδο ανέρχεται σε 42%.
Η Τρία τέταρτα των εργαζομένων παγκοσμίως (75%) αναφέρουν ότι θέλουν να εργαστούν για μια επιχείρηση με «θετική συνεισφορά στην κοινωνία». Το αίσθημα αυτό ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο στην Κίνα (87%), την Ινδία (90%) και τη Νότια Αφρική (90%). Ωστόσο, η οικονομική ανασφάλεια περιορίζει την ικανότητα των ανθρώπων να επιδιώκουν καριέρες επικεντρώθηκαν σε έναν σκοπό, με τους νέους να επηρεάζονται ιδιαίτερα. Γενικά, το 54% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι, εάν αναγκαστούν να επιλέξουν, θα προτιμήσουν μια θέση εργασίας που θα τους επέτρεπε να «εκμεταλλευτούν κάθε ευκαιρία για να μεγιστοποιήσουν το εισόδημά τους» έναντι μιας εργασίας που «κάνει τη διαφορά» (46%).
Ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι οι ηλικίες μεταξύ 18 και 34 ετών είναι πιθανότερο, σε σύγκριση με άλλες γενιές, να δίνουν μεγαλύτερη προτεραιότητα στο εισόδημα παρά στο σκοπό της εργασίας τους, με ποσοστό 57% να θέλουν ως προτεραιότητα την «μεγιστοποίηση του εισοδήματός τους» έναντι του «να κάνουν τη διαφορά» (43%), καταγράφοντας διαφορά 14 μονάδων. Οι άνω των 55 ετών δίνουν προτεραιότητα στο να κάνουν τη διαφορά, με μια απόσταση της τάξης των 8 μονάδων, η οποία αυξήθηκε στις 22 για εργαζομένους άνω των 65.
Η έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η εξ αποστάσεως εργασία θα παραμείνει και μετά το κλείδωμα. Μεταξύ όσων μπορούν να εργαστούν εξ αποστάσεως, το 72% δηλώνει ότι προτιμάται να συνδυάζεται μεταξύ γραφείου και απομακρυσμένης εργασίας, μόλις το 9% να δηλώνει ότι θα ήθελα να επιστρέψω πλήρως στο κανονικό τους εργασιακό περιβάλλον. Αυτό ισχύει για τους επαγγελματίες, τους υπαλλήλους γραφείων, τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων και τους αυτοαπασχολούμενους, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να εργάζονται εξ αποστάσεως μέσω της τεχνολογίας. Η εργασία από το σπίτι δεν χρειάζεται να περιοριστεί σε επαγγελματίες. Το 43% όσων εκτελούν χειρονακτικά επαγγέλματα και το 45% των ημι-ειδικευμένων εργαζομένων δηλώνουν ότι υπάρχει μεγάλο μέρος της δουλειάς τους που θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν από απόσταση.
Η στάση των ανθρώπων ως προς την εργασία από το σπίτι αλλάζει επίσης με την τοποθεσία, παρέχοντας περαιτέρω στοιχεία για το πώς η πανδημία έχει αυξηθεί στο παγκόσμιο ψηφιακό χάσμα. Οι εργαζόμενοι σε μητροπολιτικές περιοχές (66%) είναι πιο πιθανό να εργαστούν σε ρόλους που θα μπορούσαν να επιτρέψουν την απομακρυσμένη εργασία σε σύγκριση με όσους ζουν σε αγροτικές περιοχές (44%).
Το 44% των εργαζομένων παγκοσμίως θα συμφωνήσουν να επιτρέψουν στον εργοδότη τους να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία για να παρακολουθήσουν την απόδοσή τους στην εργασία, με μέσα όπως είναι για παράδειγμα οι αισθητήρες και οι φορητές συσκευές, με 31% να δηλώνουν αντίθετοι. Ωστόσο, πολλοί δεν θα επεκταθούν στους εργοδότες τους πρόσβαση στα προσωπικά τους δεδομένα. Το 41% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι δεν θα ήταν πρόθυμοι να δώσουν στον εργοδότη τους στα προσωπικά τους δεδομένα, π.χ. στα προφίλ τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με μόλις το 35% να αναφέρει ότι ήταν πρόθυμοι.
Πηγή: startupper.gr